آیا حذف همه نخبگان ایران امکان پذیر است؟!

علی شیرین

 

 ترور مهندس احمدی روشن به عنوان چهارمین شهید دانش هسته‌ای نشان داد دشمن مسیر ارعاب و ترور را با قوت و برنامه‌ریزی ادامه داده و هنوز به نتایج این اقدامات مذبوحانه و ذلیلانه دل خوش کرده است.   

تصور طراحان این ترورها این است که با حذف فیزیکی عناصر اصلی دانش هسته‌ای کشور می‌توان هر چند کوتاه مدت، این حرکت به سرعت روبه رشد را کند کرد. همچنین دشمن با این گونه ترورها درصدد است نشان دهد در برخورد با جمهوری اسلامی و مقابله با پیشرفت‌های کشور در عرصه‌ انرژی هسته‌ای اگر چه صلح‌آمیز هم باشد قاطع و به هر اقدام و وسیله‌ای متوسل خواهد شد.
این تصور باطل که حاکی از سردرگمی و به بن بست رسیدن شبکه تروریسم دولتی صهیونیست‌ها و طراحان نقابدار آن است هیچ گاه به این مطلب مهم و کلیدی توجه نکرده‌اند که حرکت همه جانبه یک کشور برای پیشرفت و دستیابی به قله‌های ترقی و تکامل با چند ترور ددمنشانه قابل توقف نیست و ظرفیت عظیم نیروی انسانی ایران اسلامی هیچ گاه با چند ترور با خلئی مواجه نخواهد شد. ایران امروز نه تنها در عرصه فناوری هسته‌ای بلکه در تمامی میادین و در غالب حوزه‌های علمی، فنی، هوا و فضا، پزشکی، نانو، سلول‌های بنیادی و ... به پیشرفت‌های ارزشمند و چشمگیری دست یافته و در برخی عرصه‌ها از رقبای غربی و اروپایی خود هم جلوتر است.
آیا می‌توان همه این دانشمندان، اندیشمندان و پژوهشگران پیشتاز علم و دانش را ترور کرد؟ نکته بعدی به نقش دولت، نهادهای امنیتی و انتظامی کشور برمی‌گردد که با توجه به سوابق این ترورها هنوز از حفاظت از جان چهره‌های علمی و نخبگان کشور که سرمایه‌های ماندگار و بی‌بدیل این ملتند غافلند.
به هر روی باید نهادهای مسئول و تصمیم‌گیران هر چه سریع‌تر برای مقابله و خنثی‌سازی طرح‌های ترور و حذف دانشمندان هسته‌ای تدابیر لازم را بیندیشند تا شاهد شهادت بیشتر  نخبگان کشور نباشیم.