ستارگان پراکنده در زمین دعبل خزاعی شاعر اهل بیت امامزادگان و اولاد و احفاد اهل بیت (ع) را که در جای جای ایران اسلامی به ویژه استانهای فارس، گیلان، مازندران، تهران و اصفهان ... دارای گنبد و بارگاهند به «ستارگان پراکنده در زمین» تشبیه میکند که هر یک در گوشهای از زمین جان به غربت سپردند...
روزگاری که دشمن دون با برافراختن شمشیر ستم و علم کردن حکومت دست نشانده و جائر اموی و عباسی آنچنان بر آولاد رسولالله و فرزندان پاک خاندان اهل بیت (ع) ظلم و تعدی و تجاوز را در پیش گرفت بهگونهای که آنان را مجبور به ترک زادگاهشان و آواره کوهها، دشتها و بیابانها، شهرهای دور و نزدیک و روستاهای دور افتاده کرد. در آن ایام سرزمینهای دور و نزدیک ایران عزیز در بخشهایی امن و ایمن بود لذا آنان با دل حزین و سرشار از غم دوری اهل بیت (ع) رهسپار دیار غربت شدند حکایت این آوارگی و مهاجرت در تاریخ ثبت و ضبط است و روایت ورود سادات مکرم آل رسول (ص) به شهرهای ایران اسلامی و سایر مناطق در کتابهایی چون: «مقاتل الطالبیین، منتقلة الطالبیه، الفخری فیالانساب، سراج الانساب، الشجرة المبارکه و ...» ثبت و ضبط است.
ایرانیها به سبب ارادت و محبت به اهل بیت (ع) از همان سالهای پس از شهادت یا رحلت ذراری ال رسول اقدام به ساخت بنا و گنبد و بارگاه بر مزار این سادات معزز و پاک سرشت نمودند و شأن و حرمت آنان را پاس داشتند، از جمله این امامزادگان واجبالتعظیم که امروزه معبد دلسوختگان و کعبه آمال شیفتگان اهل بیت (ع) است مزار منور حضرت صالح بن موسی الکاظم (ع) واقع در تجریش تهران است که صاحب کرامات بیشمار و محل رجوع خسته دلان و صفابخش قلوب زائران است.
تأکیدات رهبر معظم انقلاب مبنی بر تبدیل امامزادگان به قطبهای فرهنگی و کانونهای معنوی و نشر فضایل دینی موجب شد طی سالهای اخیر به ویژه در دولتهای نهم و دهم اعتبارات خوبی صرف ساخت، تعمیر و بازسازی و بهسازی بقاع متبرکه و تجهیز و توسعه این اماکن در سراسر کشور شود به گونهای که امروزه با پیگیری مجدانه سازمان اوقاف در بیش از 2 هزار امامزاده ظرفیت اجرای طرحهای بزرگ فرهنگی و برنامههای دینی و آموزشی فراهم شده است.
امید است با تداوم این حمایتها و گسترش مساعدتهای دولت و همت جمعی نیکوکاران و واقفان خیراندیش بستر گسترش معارف اهل بیت (ع) در این اماکن مقدس هرچه بیشتر فراهم شده و زمینههای تبدیل امامزادگان و بقاع متبرکه به قطبهای فرهنگی هر چه بیشتر فراهم گردد. (علی شیرین)