مجتهد مجاهد

گذری بر سیره علمی وعملی ایت الله شیخ علی اکبر فائزی پور تهرانی

                                      #علی شیرین

. روزگارانی بود که غبا رتیره تفرقه بر اسمان شهرمان سایه افکنده بود وبذر نفاق ونفرت در دلها تخم  کینه وکدورت کاشته بود .کوچه هایمان تحمل عبور ما رانداشت وقلب های مان فسرده بود.محفل مان سرد وشمع یکرنگی وعشق ورزی در محافل ومجالس مان  خاموش شد ه بود.سخت وسنگین بود که دستان گرم هم را بفشاریم ومحبت هایمان راابراز کنیم.

. روزگارانی بود که غبا رتیره تفرقه بر اسمان شهرمان سایه افکنده بود وبذر نفاق ونفرت در دلها تخم  کینه وکدورت کاشته بود .کوچه هایمان تحمل عبور ما رانداشت وقلب های مان فسرده بود.محفل مان سرد وشمع یکرنگی وعشق ورزی در محافل ومجالس مان  خاموش شد ه بود.سخت وسنگین بود که دستان گرم هم را بفشاریم ومحبت هایمان راابراز کنیم.

دل های یخی ودستان سرد ونگاه های نفرین گر، می رفت تادودمان و کاشانه مان     رابه باد دهد

وهستی نسلی رابه نیستی بسپارد.امادیری نپایید که  پیری پارسا وعالمی  روشن ضمیر و دلداده

محبت همچون باران  رحمتی  براین کویر تشنه بارید وسبزی وسرزندگی رابه ارمغان آورد.

او  به کوچه های تاریک ما نور ایمان بخشید وصمیمیت وصفا رابه دل های ما ارزانی داشت .با رش روان وارامی بود بردلهای سخت و اشفته ما .مجاهد بود و بی ریا و نگاهش  پر بود از مهربانی وصفا،او کسی نبود جز ایت الله حاج شیخ علی اکبر فائزی پور تهرانی  که به پیشنهاد ایت اله بر وجردی مرجع عالیقدر شیعه و  به در خواست جعی از اهالی کن ودعوت ایات مهدوی کنی وباقری کنی به عنوان امام جماعت پای در این سرزمین نهاد.در ادامه به بهانه برگزاری دهمین سالگرد بزرگداشت آن عالم فرزانه که با حضور ایت الله مهدوی کنی رئیس مجلس خبرگان رهبری وایت اله سید احمد خاتمی امام جمعه موقت تهران برگزار شد سیری گذرا داریم در زندگی ان عالم فرزانه

                   عظمت یک روح در کلبه ای ساده

. در کن حد فاصل محله های میانده و سرآسیاب و اسماعیلان کنار جوی بزرگ آب و  زیر چند درخت چنار تنومند و سر به فلک کشیده خانه‌ی ساده و بی‌تکلف

وجود دارد که سالیانی نه چندان دور در آن به روی همگان برای بیان هر سوال و مشکل شرعی و غیر شرعی و اختلاف و مشورت و خواندن صیغه‌های بیع و ازدواج و... باز  بود و گاهی

هم که بسته بود، با کوچکترین دق البابی یا تک زنگی درب باز می‌شد.

آری دورتر‌ها که درب آن چوبی بود و از  زنگ اخبار خبری نبود با کوچکترین دق الباب و بعد از آمدن زنگ اخبار و

به عبارتی مد شدن آن با تک زنگ و بعد از آنهم که زنگ آیفون دار مد شد با یک مکالمه کوتاه در باز می شد. و آنگاه که وارد خانه و حیاط آن می شدی خانه دارای یک اندرونی بود و 

یک بیرونی که شما به قسمت بیرونی که یک اطاق حدودا ۱۲ متری که بعد از ورود در سمت چپ شما قرار داشت راهنمایی می شدی که انباشته از کتاب بود که با نظم خاصی چیده شده

بودند و یک میز کوجک طلبگی. و مردی با صفا و مهربان و صبور که به استقبال شما می‌آمد حاج شیخ على‏اکبر ابن مرحوم حاج محمد مهدى تهرانى (معروف به آقا تهرانی) از مشاهیرو افاضل دانشمند معاصر مقیم بخش کن تهران بودند. وى در سال 1302 شمسى در تهران متولد

شده و در کودکى پدر را از دست داده و بتحصیل دروس ابتدائى پرداخته و با شوق مفرطى قدم در سلک روحانیت گذارده و از اوائل بلوغ در خدمت مرحوم حجةالاسلام آقا شیخ

محمدحسین زاهد امام جماعت مسجد امین‏الدوله که از علماء عاملین تهران بود بخواندن مقدمات و ادبیات پرداخته و در سال 1320 شمسى مهاجرت به قم و در مدرسه فیضیه اقامت و

سطوح فقه و اصول را از مدرسین حوزه فراگرفته و در درس خارج مرحوم آیت‏اللَّه العظمى بروجردى و آیات دیگر حاضر شده و استفاده کامل نموده تا به مدارج عالیه علم و کمال رسیده و

در میان فضلاء و محصلین تهرانى قم به مشار البنان معروف بودند

شرح صدر بی نظیر ایت الله

 زمستان سال 1337 و با درگذشت مرحوم آیت الله محمد علی عمیقی امام جماعت کن، عده‌ای از کن برای دعوت از یکی از فضلای قم، راهی قم شدند. در این میان آیت الله بروجردی مرحوم حاج شیخ علی اکبر را برای این امر پیشنهاد نمود. همان سال وی دعوت ایت الله  مهدوی کنی وایت الله  باقری کنی را برای حضور در کن پذیرفت و عازم کن شد. ورود آیت الله تهرانی به کن همزمان با اوج گیری اختلافات محلی در   کن بود. این عالم بزرگوار با شرح صدر و اخلاق الهی و با حوصله ای وصف ناشدنی به حل      این مشکل در کن پرداخت و سختی های زیادی را در این راه برای خود و نزدیکانش به جان خرید. ایشان با برگزاری نماز چرخشی در محلات مختلف کن گام بزرگی در راه وحدت مردمان آن دیار برداشت. همچنین با حضور مستمر در اجتماعات مختلف اهل کن، سطح علم و دانش خود را نادیده گرفته و بنا بر وظیفه در خدمت مردم بود. ختم‌ها، روضه‌ها، جلسات اخلاق، حل دعاوی مالی و ملکی و خانوادگی و مسائل محلی و قبیله‌ای کن با محوریت ایشان به سر انجام می رسید.

خصوصیات فردی واجتماعی

  یکی از مهم ترین خصلت های  ایشان  نظم وانضباط بود تقریبا کسی به یاد ندارد ایشان در نمازی تاخیر داشته باشد ویادر مجلسی غیر از ساعت  مقرر حاضر شده باشد . این عالم الهی مرد م را ارج می نهاد وبرای وقت ومال وجان انها احترام قائل بود در عین داشتن درجه ی اجتهاد وسواد علمی  بالا از تواضع واخلاص مثال زدنی نیز بر خودار بود . در رعایت نظم فردی ونظافت ظاهری هم مثال زدنی بود لباس هایش همیشه اتو کشیده وتمیز بود عمامه اش همواره منظم ویک دست بسته بود . نماز رابا متانت می خواند و معمولا فاصله خانه تا مسجد را پیاده طی می کرد .در همه زمینه اسوه بود  در اخلاق وادب وتقوا ودر جهاد ومردم داری و مردم دوستی وحق مداری اسوه بود هم زندگی وهم حیات ومماتش برای خدا بود.

 مبارزه با رژیم شاه و پیروزی انقلاب اسلامی

          کم کم اختلافات محلی رنگ باخته و با آغاز مبارزات برای سرنگونی رژیم شاهنشاهی، آیت الله  تهرانی به عنوان یکی از مهم‌ترین وظایف زندگی خود مردم را برای این رخداد مهم آماده ساخت. این نقش افرینی با حضور گسترده مردم مبارز وانقلابی کن در تظاهرات و راهپیماییها علیه رزیم پهلوی به اوج خود رسید وروز به روز بر دامنه ان افزوده شد . با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 57 آیت الله تهرانی به پیروی از امام امت مردم را برای ساختن دوباره کشور ترغیب کرد و با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان پدری معنوی برای جوانان این منطقه ایفای نقش کرد مردم کن خاطرات تشییع با شکوه پیکر های پاک شهدای 8 سال دفاع مقدس را با حضور ایشان که مملو از احساسات زلال ایشان بود فراموش نخواهند کرد . تقدیم  بیش از 130 شهید در دوران دفاع مقدس یکی از افتخارات بزرگ منطقه کن است که ایت اله تهرانی تلاش می کرد در همه این بر نامه ها شرکت کند وبه شهدای گلگون کفن ادای احترام کند .ایشان همچنین به عنوان یکی از قضات دیوان عالی کشور پس از انقلاب به مجاهدت در این عرصه پرداخت .

.

آثار وتالیفات

از این عالم بزرگ آثاری نیز به یادگار مانده است. کشف الارتیاب، کتابی است در نقد وهابیت که آیت الله تهرانی آن را به فارسی ترجمه نموده است. همچنین آثاری چون نبوت عامه ونبوت خاصه ،امامت عامه وامامت خاصه ، معاد و جبر و تفویض نیز از ایشان به جا مانده است. همچنین ان عالم بزرگ کتابخانه اش را وقف کرد تا عمومم علاقه مندان از این اثار علمی بهره مند شوند.

ارتحال

. این اسوه‌ی اخلاق و مجاهدت، سر انجام در 12 مهرماه سال 1382، پس از طی یک دوره‌ی کوتاه بیماری در بیمارستان آتیه تهران در گذشت. پیکر پاک آن مرد الهی پس از تشییع با شکوه در کن، در قبرستان علی بن جعفر قم به خاک سپرده شد. روحش شاد و راهش پر رهرو باد

در بخشی از وصیت نامه اش نوشته  است:از اعمالی که بسیار مو جب رضایت خداوند متعال است وتوفیقات انسان را زیاد می کند خدمت به بندگان خداوند است.

ازنگاه ایتالله مهدوی کنی

اخلاق عمومی وفردی او مثال زدنی بود شرح صدر داشتند ورفتار وگفتار وکردار ش موجب تربیت اخلاقی وتاثیر گذاری برجمع زیادی از اقران شد.

اسوه ایمان

. می‌زنم دم ز اسوه‌ی ایمان

عالم سرفراز این دوران

در نگاهش تبلور خورشید

در صدایش طراوت باران

یکه‌تاز فقاهت و اخلاق

چه کسی دیده این‌چنین انسان؟

همه‌ی همّ و غمّ او این بود:

بندگی زیر سایه‌ی قرآن

زندگی با نگاه قرآنی

سختی رنج را کند آسان

در همه عمر خویش باقی ماند

با تمام وجود بر پیمان

جاودان در تمام تاریخ است

هرکه زد پشت پا به کل جهان

چه شب هولناک و تلخی بود

که بخشکید چشمه‌ی جوشان

پیکر ماه روی شانه‌ی ما

رفت گویا ز جسم ما هم جان