غلامحسین افضل الملک در کتاب" افضل التواریخ " در خصوص وقایع 1314 هجری قمری با اشاره به سفر هیات شاهی به قریه کن درباره انار کن می نویسد :روز پنجشنبه بیست و ششم ذی القعده الحرام محض تفرج و شکار بندگان اقدس شهریاری از تهران تشریف فرمای قریه کن شدند که در دو فرسخی تهران در طرف غرب شمالی واقع شده است. چند شبی اردوی مظفری با خواص درگاه در آنجا اقامت نمود.
روز دوشنبه سلخ ،مراجعت به تهران فرمودند.
کن قریه معتبری است انارطوقی که از آنجا به تهران آورند در هیچ مملکتی به خوبی آنانار نیست .انار طوقی بهترازا نار قم و ساوه و کاشان است. انار هرجایی یک حسن دارد ودوعیب: مثلاً انار ساوه پوستش قدری نازک است لکن دانه اش هسته دارد و انار قم دانه اش کم هسته است ولی پوست و ترکیبش خارج از اندازه است. بعضی جاهای دیگر که انارش خوب است، هیئت و ترکیب آن خارج از سلیقه هندسه است. مثلاً کج است یا پستی و بلندی دارد ویا بعضی مواضعش گلوله شده بالا آمده است .
لکن انار طوقی کن از حیث پوست و شکل و دانه و هیئت و ترکیب
در نهایت خوبی است که گویا مهندسی پرگار گذاشته و اطراف و انحاء آنرا به تساوی و تعادل
در آورده است و در فصل تابستان نیز توتی از آنجا به شهر آرند که نهایت امتیاز را دارد.
منبع :افضل التواریخ صفحه 69